Sinds enkele decennia blijven ouderen in Vlaanderen zo lang mogelijk zelfstandig wonen, hetzij in de eigen woning, hetzij in een assistentiewoning. Wanneer ouderen dan toch de stap moeten zetten naar een vorm van collectief wonen, dan doen ze dat liefst in een situatie waar ze nog zoveel mogelijk zelf in handen kunnen houden en in settings die niet te grootschalig zijn. Ouderen gaan slechts naar een woonzorgcentrum als laatste optie. Daarom ijveren we ervoor om initiatieven voor co-housing van ouderen mogelijk te maken.

Kwetsbare ouderen moeten het recht hebben zelf vrij te kiezen voor een woonvorm, met wie men gaat samenwonen en hoe men de kosten verdeelt. We vragen de regering dan ook werk te maken van een regelluw kader om initiatieven voor co-housing van ouderen mogelijk te maken. We moeten als overheid deze initiatieven toejuichen.

Zulke samenwoonprojecten verminderen de eenzaamheid waarmee veel senioren kampen én houden wonen voor hen betaalbaar. Samen wonen met anderen zorgt voor dagelijkse contacten. Interactie met andere mensen kan voorkomen dat ouderen eenzaam worden. Zo kunnen mensen samen hun oude dag zo prettig en comfortabel mogelijk doorbrengen.

Ze kaderen volledig in het concept van de vermaatschappelijking van de zorg. Daarbij nemen ze verantwoordelijkheid op voor de zorg voor zichzelf en voor elkaar, staan ze elkaar bij op moeilijke momenten en helpen ze elkaar met kleine taken.

Dit voorstel van resolutie heeft tot doel binnen het woonzorgdecreet een regelluw kader voor Initiatieven Co-houding van Ouderen te creëren.